Teksten en foto's © Maus Sturmer

Nu mijn reis naar Santiago de Compostella alweer voorbij is, begint het opnieuw te kriebelen om meer te gaan reizen, kleine vakanties te houden en dagtrips te maken. Natuurlijk zoveel mogelijk op de elektrische fiets. Elke reis, kort of lang levert ontmoetingen, avontuur en verhalen op. Kijk ook eens op mijn andere blogs en websites en onder mijn levensbeschrijving. Ik wens u veel leesplezier. Wilt u op een artikeltje reageren, wordt dan volger van deze rubriek of schrijf naar contact@maussturmer.nl. Je kunt je ook aanmelden bij Twitter: @maussturmer. Teksten, verhalen, gedichten, foto’s en andere zaken op dit Blog zijn en hebben allemaal het copyright en eigendomsrecht van Maus Sturmer. Niets hiervan mag gekopieerd en/of gebruikt worden zonder schriftelijke toestemming van haarzelf. Komen er plaatjes en/of artikeltjes van derden in voor, wordt altijd het copyright erbij vermeld. In verband met privacy zijn sommige namen onder pseudoniemen vermeld

zaterdag 20 augustus 2011

2011-08-20 Fietstocht rondje Landgraaf-Duitsland

Vanaf Landgraaf fietste ik naar de Schinveldse bossen. Normaal rijden we via het fietspad er doorheen. Vandaag was ik alleen en besloot alle enigszins berijdbare paden af te fietsen met het gevolg dat ik veel, nooit ontdekte plekjes heb gezien. Uiteindelijk kwam ik langs een parkeerplaats voor zweefvliegtuigen. Natuurlijk ontbrak de camera niet. Bij de kruising richting Gangelt gekomen buig ik af naar de andere kant, richting dierentuin. Vandaar kom ik in de velden, met prachtige weggetjes, welk een scala van wilde bloemen, afgewisseld met maïs, aardbeien en andere gewassen oplevert. Vele foto’s waard. Tijdens het langsrijden van een bietenveld vliegen tientallen wilde fazanten de lucht in. Buizerds hoog in de lucht dansen hun liefdesdans, die ik met de camera tracht te vangen. Een bijna onmogelijke zaak, omdat deze niet de grootte heeft om de afstand te overbruggen.  Om de hoek van een klein maïsveld ligt een weiland wat niet was te zien. Twee reigers vliegen klepperen snel en angstig de lucht in, geschrokken van mij, die fietsend om de hoek kwam kijken en hun rust verstoorde.  Een witte vlinder lijkt mij de hele dag al te volgen, althans zo wil ik het voelen. Want waar ik ook kom en rij, overal duikt hij of zij weer op, vliegt vlak langs me heen, dansend op de wind.

Ik drink het allemaal op in mijn lijf, voel de vrijheid, de liefde van de mooie natuur die nog overal aanwezig is en voel me gelukkig dat ik nog steeds bij machte ben dit alles te mogen zien en beleven. Een Lieveheersbeestje kruipt over mijn fototas tijdens een kleine pauze, alsof ze me even komt begroeten. Tegelijkertijd komt dit kleine gedichtje naar boven;

Ik zou willen vliegen
als een vogel in de lucht
mijn vleugels laten vieren
op de kracht van de wind

mijn kopje fier omhoog
mijn oogjes sluitend
mijn oren
willen alléén
het geruis van de wind
nog horen

Helaas, ik ben een kind Gods
en mocht geen vogel zijn
zo vrij in de lucht
met vleugels rustend
op het geruis van de wind
die voor mij als muziek
in mijn oren klinkt.

In Millen, Duitsland, grenzend aan Sittard, ontmoet ik een groep wandelaars. Op dat moment had ik geen flauw idee waar ik was. Ik had al die tijd door de velden gereden, elke woonplaats vermijdend, omdat ik buiten wilde zijn. Het werd tijd om te keren. De wandelaars vroeg ik waar ik was. Zij zagen mijn Jakobsschelp, die nog steeds mijn fototas versierd en waar ik trots op ben. Ze vroegen of ik de tocht met de elektrische fiets had gereden. Ik vertel het verhaal en dat de fiets nu erkend is door de Kerk van Santiago de Compostella.

De groep blijkt te bestaan uit mensen die allemaal in de thuiszorg hebben gewerkt. De meesten zijn nu gepensioneerd. Iedere derde zaterdag van de maand komen zij uit heel Limburg bijeen om te wandelen. Dat doen zij al 17 jaar en sinds 8 jaar liep ook de hond mee van een van de leden. Ik zeg expres liep, Zij heeft er nu wat moeite mee, maar zit nu in een luxe kar, voortgetrokken door haar bazinnetje.

Liefde tussen mens en dier is onvergankelijk. Zij hoort bij deze groep. Van een paar dames krijg ik nog een aantal mooie fietsroutes aangereikt, te verkrijgen via het FIS, welke echter van naam is veranderd en nu is te vinden onder www. Europafietser.nl Heb nog geen tijd gekregen alles door te lezen, maar mezelf wel direct aangemeld als donateur.

Rond half vijf kom ik aan bij Wiel. De thee staat klaar en we besluiten dat ik het laatste stuk met hem mee rij naar mijn huis, de fiets achter op de auto. Gereden kilometers 55.4.

Fietsroutes waar nauwelijks bergen aan te pas komen die ik van de groep heb doorgekregen om te vermelden:

Van Katwijk via Boedapest naar de Zwarte zee.
De Limes route rijdt naar de meest noordelijke grens van Europa.
Zit ook de route Passau naar Wenen in.
De Elbe route gaat van Hamburg naar Praag.
Op deze website: http://europafietsers.nl/ vindt u alles over fietsen in Europa, vroeger FIS geheten.

Foto's worden komende dagen bij gezet, moeten eerst bewerkt worden. Zijn wat problemen met programma

Geen opmerkingen:

Een reactie posten