We rijden richting Geilenkirchen, maar vlak voor het stadje slaan we rechtsaf en rijden er in wijde boog omheen. Het is nog kil en pas tegen half twaalf breekt het zonnetje door. Het jack kan uit en na vele weken van kou en regen is het genieten in de stralende zon. De benen die na Santiago zo’n mooie bruine kleur hadden waren al aan het verbleken. Nu krijgen ze komende dagen weer tijd om bij te kleuren.
De heenweg leidt een stukje langs de Worm, afgewisseld met maisvelden. Bij één maïsstengel stap ik verbaast af. Ik kan het niet laten en moet een foto maken. Het lijkt net een verliefd stel met een kleintje erbij. Het laat me even voelen hoe alleen ik rij. Brendon had vandaag andere dingen te doen die voor hem belangrijker waren dan het mooie weer.
Ik was dankbaar dat ik na al die weken weer eens een flinke fietstocht kom maken van
Op de terugweg passeer ik twee fietsers op de racefiets. We krijgen een heel gesprek over de elektrische fiets en de rit naar Santigo de Compostella. Nog steeds veronderstellen mensen dat je met een elektrische fiets geen inspanning hoeft te leveren. Een groot misverstand.
Toch is het gezellig als je contact hebt onderweg. Je voelt je dan niet alleen. Want juist met dit soort tochten zijn de meesten echtparen of partners. Toch heeft het me ook duidelijk gemaakt dat ik me beslist niet meer eenzaam voel als ik alleen ben. Door Santiago ben ik veel meer bewust geworden van mijn eigen kwaliteiten en dat ik heel waardevol ben. Het was een moeilijke, maar heel duidelijke les onderweg en vandaag heb ik bewezen hoe waar het is en hoeveel zelfwaardering ik heb gekregen voor mijn persoontje. Welterusten
Routebeschrijving: Landgraaf-Kerkrade, langs kasteel Ehrenstein, bij Rimburg de grens over richting Zweibruggen in Duitsland, Geilenkirchen Suggerath, Mullendorf, Frelenberg, Ubach Palenberg en weer richting Landgraaf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten