Campus Groningen
Hebben heerlijk geslapen in het huis van Koen. Rond tien uur in de morgen worden we gebeld door een goede vriendin. Een gezamenlijke kennis P, waar we vaker mee uitgegaan zijn, is overleden. 74 Jaar. Hij en zijn vrouw hadden geen kinderen. We bellen direct naar zijn vrouw M. om te condoleren. Zowel Wiel als ik hebben beiden meegemaakt hoe het is je partner te verliezen en hoeveel verdriet en pijn dit geeft. Maar vooral veel eenzaamheid. Ik ben 8 jaar alleen geweest voor ik Wiel leerde kennen. Natuurlijk ontmoette ik weleens iemand tussendoor, maar dat werkte niet, dus was het weer zo voorbij. Het blijft de hele dag door je hoofd spelen. Een zware beroerte krijgen en overlijden is beter dan als kasplantje verder te moeten leven. Daar was P. totaal geen persoon voor, trouwens wie wel? Voor zijn vrouw is het erger, nu alleen in dat grote huis. Zij is sterk en krachtig, maar toch, het kan je breken als je dag en nacht samen bent geweest. Ik weet er alles van. 
Tegen half drie is het droog en halen we Ria op voor een toertje door Groningen. Het wordt de nieuwe Campus, welke we gaan bezichtigen. Prachtige gebouwen in vele variaties, afgewisseld met mooie plekjes en natuurlijk niet te vergeten rookruimtes. In één van die ruimtes loopt en springt een haas tegen alle ramen op, hij kan de uitgang niet vinden. Uiteindelijk ga ik het hok in, na wat foto’s gemaakt te hebben en leidt hem zo naar de uitgang. Hij weet niet hoe snel hij moet springen om de vrije natuur te bereiken, doodsbang voor ons mensen.De fietstocht duurt maar iets meer dan een uur, inclusief het maken van foto’s, of donkere wolken dreigen weer met grote regendruppels. We zijn niet ver van huis, zetten de fietsen eerst bij Koen in de schuur en lopen naar het huis van Ria. Nauwelijks een half uur later, het is inmiddels bij vijven, breekt opnieuw de zon door om niet meer te verdwijnen. Jammer. Om opnieuw de fietsen te gaan halen is te laat.
We maken er een gezellige avond van, heerlijk onder het afdak in de tuin, waar anderen allang binnen zitten. We komen weer op een idee om mijn afdak te verlengen. Het is net iets te kort nu ik openslaande deuren heb gekregen en qua afmetingen kan het net. Aan de zijkant komt dan een rek om het groen van de blauwe regen doorheen te vlechten. Wiel heeft het al helemaal uitgedokterd voor me, het zal vast mooi worden. Het grote afdak en het kleine achter in de tuin heeft hij ook gemaakt.
Campus Groningen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten