Afgelopen dagen op verschillende locaties diverse pluimages ontmoet. Het begon met twee Vlaamse Gaaien in de vlucht, op de grond en later in de bomen. In het begin waren wat ver weg en wat moeilijk te vangen met de telelens. Later in de bomen had ik meer geluk. Ze zijn oh zo schuw. Wat spreeuwen die zaten te schreeuwen op een elektriciteitspaal. In een vrolijk schijnend zonnetje neem ik een kleine rustpauze bij de Isidoruskapel van Swier, gebouwd in 2000. Het ziet er prachtig uit. Op de terugweg die dag ontmoette ik een reiger. Terwijl ik de fiets parkeerde stapte hij uit het water de kant op. Ik bleef doodstil staan tot hij meer vertrouwen kreeg dat ik niets zou doen. Heel voorzichtig liep hij mijn richting uit naar het water en ineens een greep naar beneden. Arm visje en een gelukkige Maus met de mooi gelukte foto’s. Een kraaiende haan blijft net zo lang om me heen draaien tot ik hem op de foto heb gezet.
In Erenstein zie ik dat de kikkerdril is uitgekomen en vele
kleine kikkervisjes parmantig door het water vliegen. Ik probeer ze te vangen
met mijn telelens. Echter van ééntje kan ik maar zeggen dat hij een beetje is
gelukt. De grote gele kwikstaart heeft geen zin om dichterbij te komen en het
kost moeite om er een mooie foto uit te halen. Mijn lens is eigenlijk voor dit
werk te beperkt. Een medefotograaf met een 600 lens heeft meer geluk. De zwaan
paradeert rondom het eiland waar zijn of
haar partner ligt te broeden. Ze wisselen elkaar af en toe af. Op de oever
langs een smal pad langs het water parkeer ik opnieuw mijn fiets. Een echtpaar
ganzen met acht kleintjes kan geen kant meer op. Voor mij zijn ze niet bang,
maar mijnheer zwaan heeft het niet voor de eerste keer met ze aan de stok. Hij
geeft ze geen toegang tot het water. Ik lok ze mee naar de andere vijver. We
kennen elkaar. Het is niet de eerste keer dat dit gebeurd en ze weten dat ik te
vertrouwen ben, nadat ik eerst het kroost volop heb gefotografeerd. Ik mag heel
dicht bij ze komen, ze blazen niet eens naar me. Even later loop ik met de
fiets voorop en zij er achteraan tot ze bij de andere vijver aangekomen zijn. Daar
gaan ze, het kroost veilig tussen hen in. Opnieuw rij ik het smalle paadje
langs de grote vijver richting huis. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten